2020 was haar eerste jaar in de UCI World Cup in de eliteklasse. Na een bijzonder uitdagend seizoen met ups en downs, ontmoetten we haar voor een kort interview.

Hallo Laura, er ligt een buitengewoon jaar achter je. Terugkijkend, wat waren je hoogtepunten? Absoluut. Mijn tweede jaar in de eliteklasse, de Olympische Spelen, Cape Epic – er is veel gebeurd. Maar mijn persoonlijke hoogtepunt was absoluut de wereldbeker in Leogang. In de korte race putte ik mezelf fysiek en mentaal uit en moest ik stoppen. Er waren zoveel vrienden en mijn familie daar… Ik zette mezelf onnodig onder druk en overdreef. Dus natuurlijk was ik in een slechte bui na de race. Maar ik was des te blijer toen ik zondag derde werd in de crosscountrywedstrijd!

Je was ook de eerste Oostenrijker die op het podium eindigde sinds 2010. Het seizoen 2021 was een emotionele achtbaan voor je. Hoe vind je nieuwe motivatie na een bittere nederlaag? Ik zit al heel lang in de sport, dus ik weet dat nederlagen gewoon bij het spel horen. Natuurlijk, in het begin ben je boos of teleurgesteld. Maar dan denk ik terug aan positieve hoogtepunten. Ik put enorm veel kracht uit deze herinneringen en de gevoelens die ermee gepaard gaan en stap dan weer volledig gemotiveerd op de fiets.